Դատավոր Հ. Ավագյանը, ով ևս քաղաքական դատավարության ընթացքում դատական սանկցիայի էր ենթարկել փաստաբանին, չառարկեց խորհրդի նիստի հրապարակային անցկացմանը: Ի տարբերություն նրա՝ նույնանման փաստական հանգամանքների պայմաններում դատավորներ Գաբրիելյանն ու Գրիգորյանը դեմ եղան:
Պալատի խորհուրդը այդ եզակի դեպքով նիստը ստիպված անցկացրեց հրապարակային (դեկտեմբերից հետո սա եղել է միակ նկարահանված նիստը):
Պալատի նիստերը կարելի է ձայնագրել, բայց ոչ նկարահանել: Հետևաբար ի՞նչ են թաքցնում կամ գուցե պաշտպանում պալատում, երբ արգելում են նիստի նկարահանումը: Թաքցվում կամ գուցե պաշտպանվում են թերևս նիստի մասնակիցների դեմքերն ու դրսևորած վարքը: Գուցե թաքցվում է այն, որ նիստը անց է կացվում փոփոխական կազմով:
Իսկ ի՞նչ են ցանկանում թաքցնել դատավորները, սա արդեն այլ հարց է: Օրինակ, երբ դատավորներ Ա. Գաբրիելյանը և Տ. Գրիգորյանը համաձայնություն չեն տալիս նիստերը նկարահանելու համար, նրանք ինչի՞ց են վախենում կամ խուսափում, չէ՞ որ փաստաբանին սանկցիայի ենթարկելու որոշումը հրապարակել են դատարանում, հրապարակային: Կասկածու՞մ, թե՞ վախենում են, որ իրենց որոշումը մերկացվելու է խորհրդի նիստի ժամանակ. ԱՅՈ՛, կասկածում և վախենում են միաժամանակ: Այս կասկածներն ու վախն ունեն նաև խորհուրդը՝ դրանով իսկ դառնալով կախյալ և անդեմ կառույց:
Պաշտոններ զբաղեցնող տիկնա՛յք և պարոնա՛յք, համոզված եղեք, որ ապօրինության ու կեղծիքի դեմ պայքարելու և ընդվզման ոգի ունեցող որևէ մեկը չի ընկրկելու: Ձեր կասկածն ու վախը ձեր թուլությունն են:
Արայիկ Պապիկյան
Փաստաբան
Հելսինկյան ասոցացիա ՀԿ
© HAHR. All rights reserved.
Designed by Hakob Jaghatspanyan.
Թողնել մեկնաբանություն